Kun je jezelf kort aan ons voorstellen?
Mijn naam is Mika van 't Slot, ik ben 22 jaar, ik woon in Amsterdam, heb gestudeert aan de dansopleiding PACT+ dans College zuid en ben momenteel werkzaam als professioneel danseres.
Vanaf welk moment raakte jij geïnspireerd door dans?
Ik was altijd al aan het rondhuppelen en pirouettes aan het draaien toen ik net pas kon lopen, het zat altijd een beetje verstopt ergens in mij. Ik merkte dat ik het echt leuk vond toen ik naar progamma's keek met dansers of films keek, dat ik daar helemaal in weg kon zwijmelen, ik wilde dat na doen en ik kon er uren over fantaseren dat ik dat later ook ging doen! Toen onstond de droom en passie voor dans en ging ik naar mijn eerste jazz ballet les toen ik een jaar of 8 was en toen was ik helemaal verkocht.
Hoe beïnvloed de corona periode jou als danser?
Ik ben nu bijna 1,5 jaar afgestudeert en dan heb je de 'opstart periode' zo kan je het noemen, wat ik daarmee bedoel is dat dat het moment is dat je werk moet gaan zoeken en je gezicht overal laat zien, auditie doet overal, lessen nemen, etc. Het kan best wel even een tijdje duren voordat mensen gaan zien wie je bent en wat je kan. Door Corona hebben veel net afgestudeerde een valse start gekregen, er is namelijk helemaal geen werkmogelijkheid op dit moment, hoe maak je een start voor jezelf? We moeten naar alternatieven zoeken. Ik moet zeggen, dat ik net lekker bezig was, met een jobje hier en een gigje daar, maar helaas kwam daar ook een stop op. Ik vind dat heel erg jammer, maar ik persoonlijk zoek altijd naar oplossingen. Ik kan niet stil zitten dus ik probeer overal les te volgen en te geven, wat per periode veschilt natuurlijk door de regels, ik ben online bezig met video's maken, tutorials volgen en zoveel mogelijk bij te leren over dans. Want 1 ding kan corona niet van mij afnemen en dat is dat ik een droom heb en dat ik daar keihard voor wil werken, want de wilskracht heb ik zeker terug gevonden!
Hoe voelt het nu om niet te kunnen dansen of anders gezegd, niet te kunnen doen wat je het liefste doet?
Eerlijk gezegt was ik de passie voor dans in de eerste lockdown compleet verloren, dat kwam mede doordat ik mentaal helemaal niet gezond was, oftewel depressief was. Ik zat in best heftige trauma verwerkings therapie door sexueel misbruik en dat heeft mij ontzettend veel gedaan. Die periode is een zwart gat voor mij geweest, want je bent letterlijk alles kwijt in jezelf. De puf om iets te doen was er niet, dus het niet kunnen dansen was extra zwaar voor mij ,ik wilde het heel graag, maar mijn lichaam werkte tegen mij. Langzamer hand ging het steeds beter met mij en ging ik dingen ondernemen en eigen video's in elkaar zetten of tutorials volgen online, want de passie was nooit verdwenen, er moest gewoon eerst wat anders gebeuren in mijzelf om 3x zo hard terug te komen.
Toen ik de volle liefde weer terug kreeg voor dans, dat was het moment dat ik officieel PTSS (post traumatisch stress sydroom) vrij werd verklaard, was dat ook het enige wat ik wilde doen, ik heb 3 maanden lang elke dag lessen gevolgt en onderzoek gedaan, ik was niet te stoppen. Nu dat we weer niet de volle mogelijkheid hebben om te kunnen doen waar we zo van houden, vind ik vervelend, maar ik heb in deze periode geleerd dat we zoveel meer dankbaar mogen zijn voor wat er wel nog is, zelf kan je heel veel leren, onderzoeken of uitproberen, dus blijf in jezelf geloven en follow that dream!
Ik wordt erg verdrietig bij het idee dat entertainers zich nu laten omscholen, ben jij hier zelf mee bezig of vertrouw jij erop dat onze talenten te groot zijn om weg te stoppen?
Als ik puur en alleen vanuit mezelf spreek, dan is mijn passie en liefde voor dit beroep veelste groot om dat zomaar weg te stoppen, ik snap andere mensen, het is een onzekere tijd, vooral voor onze toekomst! Het enige wat ik hierop kan zeggen is, laat je niet leiden door angst, je hebt een heel leven lang om vanalles te doen wat je wilt, laat deze sitautie niet dat vuurtje in je doven, want dat is het niet waard.
Wat heb jij geleerd van jezelf in deze corona periode?
Dat van jezelf houden de grootste prioriteit is die er maar bestaat, jezelf leren kennen in goede en slechte tijden en jezelf toelaten om te leren en fouten te maken. We are human.
Wat is jouw grootste droom & waar kunnen we jou zien schitteren?
Mijn grootste droom is het podium, waar en hoe, met wie, hoe groot of klein, maakt mij niets uit, ik wil zoveel mogelijk verschillende dingen hebben meegemaakt, een tv progamma, festival met een artiest of een show in de ziggo dome, maar ook dingen zoals gogo danseres of videoclips, misschien wel achter de schermen werken als creative director, choreograaf of assistent. I want to try it all and i just want to dance.
Heb jij een tip voor dansers waar jij zelf veel aan hebt gehad?
Never forget why you started, never forget who you are and never stop loving yourself. Dat is het enige.
““Never be afraid when people can’t see what you see.
Only be afraid if you no longer see it.””